Aby zrozumieć, obejmując szerokim spojrzeniem pejzaże i akty Lidii Snitko-Pleszko - wystarczy wsłuchać się w jedność klimatu czyniącego obrazy te rozpoznawalnymi.
Akt kobiecy jest głównym pretekstem i perspektywą widzenia w malarstwie i rysunku artystki. Nie wyczerpują się one jednak na tym. Pejzażowość tego malowania, piętno wzruszeń emanują równie silnie w malowanych z natury niewielkich pastelach, jak i dużych „olejach”, gdzie koncentracja uwagi na monumentalnej przyrodzie łączy się z silnym skupieniem.
Wszędzie jednak kontemplacja formy – zarówno w aktach jak i pejzażach – wciąga artystkę w świat zmysłowości. Uwalniając malarskim lub rysowniczym gestem otaczający świat z powagi egzystencji – artystka z własciwą sobie swobodą wprowadza nas w atmosferę kobiecego spleenu...
Kobiecość tego malowania staje się z drugiej strony znakomitą kanwą snucia opowieści li tylko malarskiej, uwalniającej bogactwo środków, ekspresji i wielu odcieni konstruowania przestrzeni malarsko-rysowniczej. I tym samym, poprzez nawarstwienie wielu szkiców, rysunków i studiów prowadzi do samoistnych obrazów. Ewolucja tematyczna skupiona na wartościach pejzażu i postaci ludzkiej – ukazuje równocześnie bogactwo stosowanych środków.